Anlamlı Yunus Emre Sözleri

Yunus Emre. O bir aşık... Tam bir Allah aşığı. Gönüllere taht kurmuş biri, örnek alınması gereken biri ve Allah Aşkı ile yanıp tutuşmuş biri. O bir düşünürdür, filozoftur, şairidir ve bir din adamıdır! Türk Tasavvufunun en önemli isimlerinden olan Yunus Emre, hem edebiyatımıza, hem hayatımıza dokunmuş önemli bir şahsiyettir. Ölümünün ardından yıllar geçse de Onun söylediği anlamlı sözler, hala bizimle ve hala geçerliliğini koruyor. Biz bu yazımızda, edebiyatımızın ve tasavvufumuzun çok önemli ismi Yunus Emre'ye ait güzel ve özlü sözleri sizlerle paylaşmak istedik. Siz de Yunus Emre'nin güzel sözlerini sevdiklerinizle paylaşmak istiyorsanız, Hz. Yunus Emre'nin en klasik ama her zaman bizleri derinden etkileyen anlamlı sözlerini bu paragrafımızdan seçerek, sevdiklerinize gönderebilirsiniz.

Kısa Yunus Emre Sözleri

** Bu dünyaya gelen gider.

** Aldırma, yaradan yardır.

** Türlü türlü cefanın adını aşk koymuşlar.

** Ey dostunu düşman sayan, gıybet etme, yalan konuşma. Bu dünyada fitneye düşen, iftira edenin öbür dünyada yeri dar olur.

** Hoştur bana senden gelen. Ya gonca gül, yahut diken. Ya hayattır, yahut kefen. Nârın da hoş, nurun da hoş. Kahrın da hoş, lütfun da hoş.

** Kendimi bir nokta olarak gördüğümde, bir bakmışım ki anlamlı bir cümlenin sonundayım.

** Maharet güzeli görebilmektir, sevmenin sırrına erebilmektir.

** İnsan iyiliği kadar taşlanır, merhameti kadar dışlanır, kulluğu kadar da sınanır.

** Hakk’ı uzaklarda arama, Hakk’ın durağı gönüldedir.

** Gönlüme bu acayip sevda düştü, artık gönlüm bir kararda, bir ayarda durmaz. Bütün yaptıklarım hata, biliyorum; keşke derviş olabilsem.

** Her şeyin bir vakti vardır.

** Sabah mezarlığa vardım, baktım herkes olmuş yatar, her biri câresiz olup, ömrünü yitirmiş yatar.

** Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.

** Yaratılanı hoş gör, Yaradan’dan ötürü.

** Bu dünyaya inanma, vefasın bulam sanma.

** Ey dostlar işitin, aşk bir güneşe benzer. Aşkı olmayan gönül ise bir taş misalidir.

** Aldanma dünya malına zehir sunma balına düşüp dünya hayaline dalma gözüm bundan sonra.

** Tehî görmen kimseyi hiç kimsene boş değil, eksiklik ile nazar erenlere hoş değil.

** Dünyada dertsiz baş olmaz.

** Her kim Kuran bilmedi sanki dünyaya gelmedi.

** Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır.

** Âşık öldü diye sala verirler. Ölen bedendir, âşıklar ölmez.

** Ey hayat ırmağından şu içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor.

** Sabrı candan cana bırakma. Sabır ile Miraç’ı ve Tur’u (Hz. Musa’nın Allah ile konuştuğu yer.) bulasın. Sabrederek Hakk’a yakın olasın.

** Dünya yalan kardeşim, dünya yalan! Var mı yalan dünyada bakî kalan. Mal da yalan, mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan.

** Olsun be aldırma Yaradan yardır. Sanma ki zalimin ettiği kârdır. Mazlumun ahı indirir şâhı. Her şeyin bir vakti vardır.

** Sanma ki zalimin ettiği kârdır.

** Aşk zehri benim için panzehirdir.

** Gönlünde aşk ateşi olan kişi yandıkça mum gibi yumuşar. Taş gönüller ise kararmış sert katı kış gibidir.

** Neyi çok bekler ve umursan senden uzaklaşır. Hem ne demiştik “İstenileni almak değil razı olmaktır imtihan.”

** İyi inci Derviş’in gönlündedir. Onun büyük denizlerde olduğunu zannetme.

** Gönlü taş olanın dilinden zehir tüter. Ne kadar yumuşak konuşsa da onun sözleri “Savaş” gibidir.

** Dışı hoş görünen kişinin içinin boş olduğunu bil. Baykuş gece-gündüz ötüp durur ama onun bir varlığının olduğunu zannetme.

** Hakk’ı gerçek sevenlere cümle alem kardeş gelir.

** Aşk ile yola çıkmak ise niyetin, Bela ile imtihan edilirsin. Zü’l Celali ve’l ikram; önce kahır sonra ikram.

** Dervişlik olsaydı tâç ile hırka, biz dahi alırdık otuza kırka.

** Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.

** Sevelim, sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz.

** Söz binlerce mücevher ve altın parayı kara toprak eder.

** Nefistir seni yolda koyan, yolda kalır nefse uyan.

** Ya Rabbena hayreyle, Muhammed’e yâr eyle, Kabrimizi nur eyle, Kabre vardığım gece.

** İncitme dostun kalbini; tamir edecek usta yok. Soldurma gönül gülünü; sulamaya ibrik yok.

** Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.

** 3 şeyi doğru seç! Eşini, işini, arkadaşını.

** Açlığın sonunda tokluk vardır, tokluğun sonu ise yokluktur. Bu yollar korkuludur. Bu yollarda Allah neyler sabredip görelim.

** Benim gönlüm şaşılacak haldedir, aşktan hiç usanmaz. Gider aşka düşer, beni hiç tanımaz.

** İlim, kendini bilmektir.

** Mazlumun ahı indirir şâhı.

** Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.

** En büyük ibadet sevebilmektir.

** Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yerinirim. Aşkın ile avunurum; bana seni gerek seni.

** Yürü fani dünya, sana gelende gülmüş var mıdır?

** Ey aciz Yunus kimseye kibirlenme, toprak gibi alçakgönüllü ol. Gül bahçelerinin tümü toprakta biter.

** Aşk aşıkı şiir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder.

** Bir garibin duasına gir. Kurtarırsa o kurtarır.

** Bu öyle aşk pazarıdır ki, bu pazarda canlar satılır. Ben canımı satmak için ortaya koydum ama alan yoktur.

** Bilmeyen ne bilsin bizi bilenlere selam olsun.

** Gözün her nereye bakarsa Allah mutlaka orada hazırdır. Hakkı bulmayan can fayda bulmak yerine zarardadır.

** Ya elim al kaldır beni. Ya vaslına erdir beni. Çok ağlattın güldür beni. Gel gör beni aşk ne’yledi.

** Derd’olanın ahı dinmez.

** Ey Yunus Hakk’ı bilen söylemez hergiz yalan, ikilik ile gelen doğru yol bulmuş değil.

** Biz gelmedik dava için, bizim işimiz sevda için, dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmaya geldik.

** Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz.

** Kalem eğri dilli mürekkep siyah yüzlü, kağıt ikiyüzlü. Şimdi kalkıp arzuhalimi yazmaya kimi mahrem kılayım.

** Yunus artık düşünmekten vazgeç, bu işe gerek yok. İnsan olana aşk gereklidir. Gönlüne Aşk ateşi düştükten sonra dervişe benzer.

** Sabır saadeti ebedi kalır. Sabır kimde ise o nasip olur.

** Benlik davasını bırak muhabbetten olma ırak sevgi ile dolsun yürek hoşgörülü olmaya bak.

** Kimde bir güzellik varsa bilsin ki ödünçtür.

** Âşıkım ol dildâre, bülbülem şol gülzâre

** Zehirle pişen aşa kim gelir.